Un libro que exalta el bosque, que celebra la resistencia de las semillas, y la inteligencia de los árboles y la naturaleza.

Un libro que exalta el bosque, que celebra la resistencia de las semillas, y la inteligencia de los árboles y la naturaleza.

Cada persoa di cousas diferentes sobre o lugar para onde imos cando desaparecemos.
Pero, se reparamos nas cousas do mundo, podemos obter moitas máis ideas. Aínda máis posibilidades.
Observemos entón..., os calcetíns, as pozas, as rochas ou as nubes.
Que nos poderán dicir sobre a gran pregunta que dá título a este libro?

O meu pai ensinoume a ter paciencia. A miña nai explicoume que ás veces é mellor non esperar. A miña avoa María sempre di que «non hai un minuto que perder». Pero para o meu avó Filipe: «O mellor do mellor é descansar»? Ter paciencia, valorar a disciplina e obedecer os maiores. Saber gañar e perder, integrarse nun equipo, practicar o compañeirismo. Saber escoitar e disfrutar do silencio, ir afrontando retos para perder os medos, ser prudentes e perseverantes. Apreciar a beleza dos momentos e das cousas que nos rodean? ?Grazas!? é unha mensaxe en forma de álbum ilustrado dirixida a cantas persoas pasan pola nosa vida e contribúen á nosa educación, axudándonos a forxar a nosa maneira de ser e de actuar na sociedade: a familia, os amigos, a veciñanza, a escola...

https://issuu.com/kalandraka.com/docs/muchas-gracias-c_08f2f466cc2278

Batzuetan, urrutira bidaiatzeko, aski izaten da keinu txiki bat egitea. Adibidez, altxor txiki hau ireki eta orrialdeetan barrena atzera-aurrera ibiltzea. Lautada ezin zabalagoak aurkituko ditugu, huts-hutsak eta zuri-zuriak, eta hartzak ere bai, hara eta hona…
Urruti-urrutiko leku horretan, haur inuit bat bizi da, eta mundua ikusten lagunduko digu, bere begien bidez. Eta harritu egingo gaitu: inuitek, izan ere, mila zuri bereizten dituzte, desberdinak direlako haientzat, guretzat horia eta urdina diren bezain desberdinak. Tantaren zuria, elur-malutaren zuria, hodeiaren zuria…

http://librosdelzorrorojo1.blogspot.com.es/2010/03/corazon-de-madre.html

Os meus ollos só ven branco. E os esquimóstemos os ollos negros.As veces para viaxar lonxe, o £nico que seprecisa ‚ un xesto. Como neste caso, en que sóhai que abrir esta pequena xoia. A trav‚sdeste  lbum, os m is pequenos comprobar ncomo as coordenadas xeogr ficas e culturaiscondicionan a nosa forma de ver o mundo.3§ PREMIO LIBRO INFANTIL E XUVENILMELLOR EDITADO 2009 MINISTERIO DE CULTURAMENCIONS VISUAL DE DESE¥O DE LIBROS 2010LIBRO INFANTIL E ILUSTRACION